Kukurydza na kiszonkę

Jedną z najbardziej wydajnych roślin pastewnych, przez żywieniowców zwana jako “Królowa Pasz” jest kukurydza. Jej atutem jest duża koncentracja energii, co pozwala uniknąć często występującym deficytom energetycznym u krów. 

Kiszonka z całych roślin kukurydzy w przypadku bydła może stanowić 60% s.m. całej dawki. Krowa spożywa wtedy ok. 40 kg świeżej kiszonki. Zjadanie tak dużej ilości tej paszy może wpływać na wysoką wydajność i zdrowotność , jak również może być przyczyną wielu chorób. 

Wartość kukurydzy zależy w dużej mierze od uprawy polowej, nawożenia, pogody, gleby i właściwego doboru odmiany. Jeśli wyhodujemy urodzajną i wartościową kukurydzę tracąc na to dużo czasu, pracy i nakładów finansowych to powinniśmy dołożyć wszelkich starań by przy zbiorach tych roślin i ich magazynowaniu a także dystrybucji ponieść jak najmniej strat.

Najważniejszym parametrem, który decyduje o terminie zbioru kukurydzy jest zawartość suchej masy w całej roślinie. W kolbach jej poziom powinien wynosić ok. 50-55%, w łodygach 21-22%. Przy takim procencie s.m. zazwyczaj ziarniak jest już dobrze wypełniony skrobią, a materiał kiszonkowy da się jeszcze dobrze ubić.

Czasami kukurydzę można skosić szybciej. Przypadki takie mogą mieć miejsce, kiedy:

• maszyna do zbioru nie poradzi sobie z twardym ziarniakiem,
• gdy zakiszanie odbywa się w pryzmach, w których ubicie materiału suchszego byłoby trudne,
• kończą się zapasy kiszonki,

Koszenie kukurydzy o zbyt małym procencie suchej masy prowadzi do:

• mniejszej zawartości skrobi (pasza mniej energetyczna),
• nadmiernego zakwaszenia kiszonki (więcej kwasu octowego),
• wypływania soku kiszonkowego.